Celebrate Life!
Door: Meike Maes
Blijf op de hoogte en volg Meike
06 Mei 2014 | Verenigde Staten, Newnan
Celebrate Life.... op vrijdag 11 april vond het jaarlijkse Celebrate Life evenement plaats. Na twee weken samen te hebben gewerkt met de marketing & sales afdeling was op vrijdag de afsluiting van onze tijd met dit team. Wat een special evenement. Celebrate Life is een evenement waarbij patiënten het leven vieren. Vijf, tien, vijftien of twintig jaar na de constatering van kanker worden de patiënten uitgenodigd voor dit feest. Samen met Jacqueline was ik die dag ambassadeur van Bruce. Bruce heeft vijf jaar geleden kanker gehad en zijn vrouw Jennie elf jaar geleden. Na een harde strijd leven ze beide nog en zijn ze beide kankervrij. Op donderdagavond vond er een diner plaats. Hier hebben we ook de oprichter van CTCA ontmoet. Een bijzondere man, die nadat zijn moeder kanker heeft gehad vond dat er iets moest veranderen in de zorgwereld en om die reden CTCA is begonnen. Hij heeft in de loop der jaren honderden bedrijven opgericht en is inmiddels bultimiljonaire. Een deel van zijn eigen geld stopt hij in CTCA om zo de allerbeste service te kunnen leveren. Op vrijdag vonden verschillende activiteiten plaats. Het meest bijzondere was de hope round. Hierbij gingen Jacqueline en ik samen met Bruce en Jennie naar infusion (de afdeling waar patiënten met chemo-therapie worden behandeld). Bruce heeft aan drie patiënten speldjes met HOPE erop gegeven. Dit was een erg emotioneel moment en het voelde dan ook heel speciaal om daar bij te mogen zijn. Bruce en Jennie hebben hun jaarlijkse controle afspraak gemaakt in de eerste week van Augustus, zodat we elkaar nog een keer kunnen zijn. (Dit is een filmpje van drie celebrants van Celebrate Life. De man in het filmpje is Bruce. Ze hebben wel alle drie een zwaar amerikaans accent, maar ik vind het zo mooi dat ik graag wilde delen: http://www.youtube.com/watch?v=u52yaIjG2ak)
Sinds drie weken werk ik bij de Front Desk. Ontzetten interessant en een kans om met veel patiënten aan de praat te raken. Mooi om te zien hoe de meeste patiënten nog in het leven staan, maar soms ook moeilijk om patiënten te zien die heel erg ziek zijn.
De stage is heel erg bijzonder en het is heel speciaal om onderdeel te zijn van deze organisatie. Het is ook heel mooi om te zien hoe hecht het team van Guest Services is. In Maart hebben we met het team een feestje gehad bij iemand thuis, in April hebben we een cocktailfeestje gehad bij een van de samenwerkende hotels in de buurt en het feestje van de maand mei staat ook alweer gepland.
Inmiddels ben ik ook verhuisd naar een nog groter huis in een hele fijne buurt. De buurt heeft drie zwembaden die alleen toegankelijk zijn voor buurtbewoners. Ontzettend fijn nu dat het weer is omgeslagen naar 30 graden. De omslag was vorige week wel een beetje eng. De halve nacht wakker gelegen van het onweer. Ik heb nog nooit zo harde donder gehoord. Daarnaast was er een alarm uitgegaan voor tornado gevaar. De nacht erna waaide het weer ontzettend hard, dat de elektrische kabels waren geknapt en de hele buurt in de ochtend zonder stroom zat. Wij wonen nu naast James (onze manager), wat ontzettend gezellig is. Hij heeft drie kinderen waar we veel mee spelen. Daarnaast ben ik geadopteerd door mijn Amerikaanse mama, Sandy. Zij is ook een collega van mij en ik breng veel van mijn vrije tijd met haar door. Samen sushi eten, naar de nailsalon, shoppen etc. Samen met haar zoon ben ik een paar weken terug naar een NBA basketbalwedstrijd van de Atlanta Hawks geweest. Dit was echt super vet. Een mega groot stadion en een super spannende wedstrijd. Vorige week ben ik samen met twee collega's en Jacqueline opstap geweest in Atlanta. Eindelijk weer eens een echte stapavond, want dat is in Newnan helaas minder.
Komende zondag gaan we samen brunchen voor Moederdag met de familie van onze Amerikaans moeder. En over 2,5 week gaan Jacqueline en ik samen naar New York!!
xxxxxxxxxx
Meike
Sinds drie weken werk ik bij de Front Desk. Ontzetten interessant en een kans om met veel patiënten aan de praat te raken. Mooi om te zien hoe de meeste patiënten nog in het leven staan, maar soms ook moeilijk om patiënten te zien die heel erg ziek zijn.
De stage is heel erg bijzonder en het is heel speciaal om onderdeel te zijn van deze organisatie. Het is ook heel mooi om te zien hoe hecht het team van Guest Services is. In Maart hebben we met het team een feestje gehad bij iemand thuis, in April hebben we een cocktailfeestje gehad bij een van de samenwerkende hotels in de buurt en het feestje van de maand mei staat ook alweer gepland.
Inmiddels ben ik ook verhuisd naar een nog groter huis in een hele fijne buurt. De buurt heeft drie zwembaden die alleen toegankelijk zijn voor buurtbewoners. Ontzettend fijn nu dat het weer is omgeslagen naar 30 graden. De omslag was vorige week wel een beetje eng. De halve nacht wakker gelegen van het onweer. Ik heb nog nooit zo harde donder gehoord. Daarnaast was er een alarm uitgegaan voor tornado gevaar. De nacht erna waaide het weer ontzettend hard, dat de elektrische kabels waren geknapt en de hele buurt in de ochtend zonder stroom zat. Wij wonen nu naast James (onze manager), wat ontzettend gezellig is. Hij heeft drie kinderen waar we veel mee spelen. Daarnaast ben ik geadopteerd door mijn Amerikaanse mama, Sandy. Zij is ook een collega van mij en ik breng veel van mijn vrije tijd met haar door. Samen sushi eten, naar de nailsalon, shoppen etc. Samen met haar zoon ben ik een paar weken terug naar een NBA basketbalwedstrijd van de Atlanta Hawks geweest. Dit was echt super vet. Een mega groot stadion en een super spannende wedstrijd. Vorige week ben ik samen met twee collega's en Jacqueline opstap geweest in Atlanta. Eindelijk weer eens een echte stapavond, want dat is in Newnan helaas minder.
Komende zondag gaan we samen brunchen voor Moederdag met de familie van onze Amerikaans moeder. En over 2,5 week gaan Jacqueline en ik samen naar New York!!
xxxxxxxxxx
Meike
-
06 Mei 2014 - 08:32
Marjo:
Wat ein belaevinge Meike. En wat eine bultj ervaring kriegs dich op dees meneer. Sjoeën gesjreeve. Groetjes Marjo -
06 Mei 2014 - 09:14
Annie Maes:
hoi lieve meis, verrassing vanmorgen toen ik jou verslag las.Altijd weer leuk.
Ben wel een beetje jaloers....maaaaar we gaan zondag wel skypen.
Ik dacht snel ff reageren maar ik was niet de eerste,
Mama gaat nu werken, tot skyp en xxxx groetjes mama Annie. -
06 Mei 2014 - 09:54
Ad Maes:
Hallo Meike,
Wat weer een mooi geschreven verhaal. Tot skype.
groetjes
Ad
-
06 Mei 2014 - 13:30
Carolien:
Wauw, wat sjoeen wat des ze allemaol moogs metmake. Hieel vul plezeer in New York. Doa zul ze vast waal ein sjoeen moeder-en vaderdag kadootje vinje. Dan geufs ze det gewoeen in augustus.
Groetjes Carolien -
06 Mei 2014 - 14:14
Ellen:
Haa Meike!
Wat een leuk verhaal weer om te lezen! En wat goed om te lezen dat jullie het daar zo fijn hebben.
Wat mooi om aanwezig te mogen zijn bij het evenement, een hele ervaring lijkt me zo!
Hoe vet, naar New York!! Echt een hele gave stad, geniet ervan meiden! Groetjes aan Jacqueline!
Ook genieten van alle andere dingen natuurlijk, maar zo te lezen lukt dat wel ;)
Liefs en groetjes uit 'Klein-America', Ellen. -
10 Mei 2014 - 17:01
Ria Bosschaart:
Heey Meike,
Wat een mooie weergave van je ervaringen. Zo'n ziekenhuis is wel een andere omgeving dan een hotel.
Heel indrukwekkend, maar ook een confrontatie met de andere kant van gezond zijn namelijk goed ziek zijn.
Zoals je beschrijft hoe men met elkaar om gaat is echt Amerikaans. Leuk om te lezen.
De uitnodiging voor de familiedag heb je ook gekregen. Ik weet dat je er niet bij kunt zijn. Jammer, maar andere opties hadden andere nadelen. Volgende keer ben je beslist weer van de partij.
Voor nu:"Laat alles rustig op je in werken en geniet van je mamma Sandy." Heel apart lijkt me.
Groetjes uit Klimmen,
Ria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
